Sonny en Ricardo, de twee agenten uit Miami. Wie kent ze niet? Ik moet eerlijk bekennen dat ik de serie vroeger nooit echt veel heb gekeken. Het kon me niet zo boeien, iets te standaard politieactie denk ik. Maar gisteren heb ik dan toch de 2006 versie gekeken in de bioscoop. (Okay, toegegeven, het was al 22:00 en er draaide verder niks..)
De film vertelt een simpel maar in mijn ogen beetje onsamenhangend verhaal. Agenten worden betrapt bij een undercover operatie; er blijkt een lek binnen de policeforce zelf. Om daar achter te komen moet je uiteraard als goed politieagent gaan infiltreren bij de criminelen, dus Sonny en Ricardo besluiten om drugs te gaan transporteren voor de grootste en slechtse criminelen die er zijn en op die manier informatie in te winnen.
Het verhaal is dus niet bijzonder, gedurende de film komt er niet echt meer samenhang in het verhaal en het plot lijkt er nog minder mee te maken hebben. De dialogen zijn ronduit slecht, soms tot het lachwekkende toe. Ik weet niet of de verschrikkelijke one-liners en quasi poetische gedachtegangen ironisch waren bedoeld, maar zo kwam het niet op mij over. De casting vond ik vreemd. Jamie Foxx en hilbillie Colin Farrell komen bij mij niet echt over als die- hard politieagenten. Maar dit komt misschien omdat het niet overeenkomt met mijn jeugdherinneringen aan de serie.
Toch vond ik de film goed.
Waarom? Ik heb absoluut genoten van het beeld en geluid! Er zijn een aantal zeer mooie scenes met goed camerawerk. Hoewel het verhaal min of meer vrij saai was bleef het op deze manier toch boeiend. Er is veel muziek te vinden in de film, niet altijd op de voorgrond, maar op de juiste momenten aanwezig. En afwezig; een aantal ijzige stiltes in de film doet de spanning opvoeren. Heerlijk als aan het begin van een van de laatste scenes van de film de electronische piano van Mogwai in komt zetten.. Ook het geluid van de rondspattende kogels, afketsende kogels, uit elkaar spattende lichamen, kapotgeschoten banden komt vanuit alle hoeken in de zaal en je waant je midden in het gevecht.
Aanrader dus, zet je hersens op nul, je zintuigen op tien en ervaar!
Share this post
Twitter
Google+
Facebook
Reddit
LinkedIn
StumbleUpon
Email