Honderden, nee ik denk duizenden, sterren verlichten de hemel. Maar het zijn geen echte sterren. Die zou ik later zien. De lichten van de grote stad Chang Mai verhinderen dat je de sterrenhemel kan zien. Maar dit weekend is het heel anders. Dit weekend is het Loy Kratong festival in het noorden van Thailand. Het festival is hier elk jaar en is bedoeld om de river spirits te bedanken voor het water uit de riveren wat ze gebruiken. En te vragen om voldoende, en vooral niet teveel, water voor het komende jaar. Muziek vult de pleinen, parades vullen de straten en vuurwerk siert de lucht. ’s Avonds gaan de lantaarnlampionnen de lucht in. Dit zijn grote lampionnen (tot 2 meter hoog) met onderin een brandende fakkel. De fakkel warmt als een luchtballon de lucht op, en brengt de lampion de lucht in. Op elk moment van de avond kan je honderden van zulke lampionnen zien; een fantastisch gezicht. En op de rivier drijven duizenden bloemen met daarop brandende kaarsen.
Voor het festival zijn we vanuit Chang Rai naar Chang Mai gelift. Dit is zo’n 200 km. Maar afstanden worden korter naarmate je meer reist. Gelukkig zijn in Thailand de regels voor het wegverkeer wat soepeler. Niemand kijkt raar op als je met 3 man op een scooter, 7 man in een tuk tuk taxi, of 12 man achterin een pick-up zit. Genoeg mogelijkheden dus om mee te liften! Zo zaten we achterin een grote truck, zeer relaxed om te liggen en wat te suffen. Al reden we wel vrij langzaam, 50 km/h waar je 120 mag. Ook haalden veel andere vrachtwagens ons in. Pas achteraf begrepen we waarom: de man liet trots zijn nieuwe rijbewijs zien en vertelde dat dit de zesde keer was dat hij een vrachtwagen bestuurde..
Het weekend in Chang Mai was goed: goed eten, goede bedden en goed uitgaan. En op zondag wildwater rafting. Anders dan wat zou komen.
Maandagmiddag vertrok de jeep naar het dorp in de bergen waar we voor 3 dagen en 2 nachten zouden blijven. Jammer genoeg kon het deze week niet langer, maar lang genoeg om het leven mee te maken! Het dorp is vrij arm en is op 1300 meter hoogte. Hoog dus .. dat betekent kou! Dat is even wennen: met trui aan slapen in je slaapzak. De electriciteit die ze hebben komt van zonnepanelen. In ons geval, blijkbaar genoeg voor de tv ’s avonds om soaps te kijken! Grappig dat zelfs hier de tv is doorgedrongen. Sommige mensen hebben geen geldige ID kaart en zijn nog nooit buiten het dorp geweest. Vreemd om dan Thailand te leren kennen via de TV..
Je slaapt bij een gastgezin. In mijn geval bij een man en een oudere vrouw. Hoe de relaties precies in elkaar zit weet ik nog steeds niet, het is normaal dat je hier en daar in het dorp wat rondscharrelt en kinderen bij meerdere vrouwen hebt. Het is erg lastig communiceren aangezien de Akha mensen hun eigen taal hebben. Dus het kleine beetje Thai wat we nu kennen kan je niet gebruiken. Maar een beetje glimlachen doet wonderen :)
’s morgens maakt de gastheer ons ontbijt: rijst (natuurlijk), met gekookte bladeren en gestampte noten. En fruit dat hij zelf teelt.
Het eten hier is vaak hetzelfde en simpel, maar ik vind het goed te doen. Ons tweede ontbijt was wat specialer: wat op stukjes vlees leek bleek gebakken mini-kuikentjes te zijn! Onze gastheer heeft een aantal mini-kuikentjes (ter grootte van je palm) verstikt en vervolgens in z’n geheel in de pan gegooid. MMmm.. Vervolgens eet je alles, behalve de snavel. En de pootjes. Omdat er nog heel weinig vlees is smaakt het niet echt naar kip, maar smaakt het een beetje naar van alles en nog wat. Het was in ieder geval iets heel anders dan een boterham met pindakaas :)
In het dorp hebben we een dag gewerkt. Het fixen van gaten in de zandweg. En het planten van planten, al weet niemand waarvoor die dienen. Ik geloof niet dat het werk dat we deden erg nuttig was. De derde dag zijn we verder de bergen in getrokken voor een sight-seeing _tour. _In de loop van de middag bracht de jeep ons terug naar Chaing Rai. Een rit van 3 uur op slechte zandweggetjes. Ik kom altijd gebroken uit de auto.
Vandaag hebben we verder gewerkt in Chaing Rai, waar we begonnen zijn aan de muren van de slaapzaal voor de jongens. Je begint nu langzamerhand steeds meer contouren te zien van het project :)
Wat het weekend brengt weet ik nog niet. Voor alle studenten hier, en degenen die vanavond stappen: ik wens jullie een gezellig aangeschoten donderdagavond! (Of zijn er tentamens?! Nouja, dan drink je maar voor goede moed. Dat heet Dutch courage heb ik hier geleerd van de engelsen).
Goed weekend!
Share this post
Twitter
Google+
Facebook
Reddit
LinkedIn
StumbleUpon
Email